Aile Sohbetimizden Özetler

Amaç Kümesi Aile Toplantımızdan Özetler

Amaç kümesi olarak Ocak ayı boyunca Ortak eğitim planımızın konusu olan nemmamlık ve malayani kavramları üzerinde ciddiyetle durmaya çalıştık. Nemmamlık (koğuculuk) konusunda özellikle insanlar arası ilişkilerde büyük kaçaklar olduğunu fark ettik. Özellikle sevgi bozucu, kin ve nefret uyandırıcı konuşmalar yerine; ılımlı, insanlara sevgi ve muhabbet aşılayıcı konuşmaları çoğaltmaya çalıştık. Malayani konusunda da özellikle konuştuklarımızın dünya ahiret bir amaca hizmet etmesi gerektiğini daha iyi fark etmiş olduk.

Bir söz deyip geçiyorduk ama gerçekten, sözün hem yapıcı anlamda, hem de yıkıcı anlamda büyük etkisi olduğunu bu sayede daha iyi anlamış olduk. Biz tarafımız gereği yapıcı tarafı temsil ettiğimiz için, bulunduğumuz her ortamda insanlara iyinin ve güzelin reklamını yapmaya çalıştık. Genel olarak sosyal hayatta insanlar belki farkında olmadan hep karamsar ve olumsuz pencerelerden hayata bakarak, hem kendi dünyalarını yıkıyorlar hem de olumsuzun çoğalmasına katkıda bulunuyorlar. Bundan dolayı biz artık ağzımıza sahiplik noktasında daha ciddi adımlar atmaya başladık. Artık elimizden kimseler zarar görmediği gibi dilimizden de kimseye zarar vermemenin derdindeyiz. Bunun yanında insanlara olumluyu ve güzeli göstermeklede herkese faydalı olmaya çalışıyoruz.

Ayrıca sözleri kendine konuş kendine dinle ilkemiz gereği ne konuşursak, netice yine bize dönüyor. Onun için bizde her aşamada konuştuğumuz şeylerden olumluları çoğaltarak, dünya ve ahiretimizi güzelliklerle doldurmanın derdindeyiz.

Peygamber Efendimiz (sav) bir gün arkadaşlarından birinin hastalandığını duymuş. Hemen birkaç arkadaşıyla birlikte hasta arkadaşını ziyarete gitmiş. Hasta olan Sahabi neredeyse kuş kadar kalmış. İyice zayıflamış ve bitkin bir haldeymiş. Selamlaşma ve hatır sormanın ardından Efendimiz (sav)hasta olan arkadaşına: “Son zamanlarda Allah’tan neleri istiyordun, nasıl dua yapıyordun?” diye bir soru sormuş.

Hasta olan Sahabi de: “Ya Resulullah, son zamanlarda Allah’tan (c.c.): “Ya Rabbi, ahirette başıma ne gelecekse, onu dünyadayken bana ver, şimdiden bana ver ki ben bu duruma alışayım ve ahirette sıkıntı yaşamayayım diye dua ediyordum” demiş. Efendimiz (sav): “Hayır bu şekilde dua etme: Allah’ım! Bize dünya da ve ahirette iyilikler ve güzellikler ver. Bizi Cehennem ateşinden koru!” diye dua etmesini tavsiye etmiş. Aradan birkaç gün geçmeden hasta olan Sahabi iyileşmiş ve normal sağlığına kavuşmuş.

Buradan da anlıyoruz ki, insan her zaman iyinin ve güzelin üzerinde durmalı, asla ve asla sözlerinde, kendi veya bir başkasının hakkında olumsuz, yıkıcı söz kullanmamalı. İnsanların muhabbetini bozucu, karamsar konuşmamalı. Bizlerde bu ayki çalışmalarımız sayesinde, ailemizle birlikte hep güzellikleri çoğaltmanın derdinde olduk. Selamlar.