İslamda Cihat

İslam dini, bütün insanların hayatta her türlü huzur ve refah içinde yaşayabilmesi için gerekli olan bütün kanunları ortaya koymuş olan İlahi bir nimettir. Bu nimetin değerini bilmek, her fırsatta İslam dinine mensup olmakla bir övünç ve kıvanç duymak, her Müslüman’ın en büyük vazifesidir. Bu vazife, bu dine mensup olan bütün herkese aynı zamanda bazı sorumluluklar yükler. Bunların en başında cihat etmek gelmektedir.  Cihat kelimesi Arapça bir kelimedir ve çaba göstermek ve gayret etmek anlamlarına gelmektedir.Her Müslüman,bütün ömrü boyunca İslam dininin bütün emirlerine uyma gayretinde olduğu gibi, bütün insanlığında bu şerefle şereflenebilmesi için, gayret göstermelidir. Burada üzerinde durmamız gereken bazı noktalar dikkatimizi çekmektedir.

Öncelikle, Peygamber Efendimiz’in (sav)cihat anlayışını kavramak, bizimde onun çizdiği yolda doğru adımlarla yürüyebilmemiz için en başta gelen unsurdur. Çünkü onun hayatının her yönü bizim için en güzel örnektir.

Peygamber Efendimiz’in (sav)  cihat anlayışında birinci ilke bütün insanlara “İyiliği emretmek, kötülükten sakındırmaktır.” O (sav) bütün hayatını, bu uğurda harcamıştır.

Efendimiz(sav) cihat anlayışında, asla ümitsiz olmamış, her durumda Rabbine dayanmış, asla yılmamış ve çıktığı yoldan dönmeyi düşünmemiştir. Uhud savaşında, Huneyn savaşında karşılaşılan zorluklarda, bir an bile olsun ümitsiz olmamış, koca bir ordunun önünde gerektiğinde tek başına durmuş ve bütün mü’minleri tekrar savaşmaya, toparlanmaya cesaretlendirmiştir.

Efendimiz (sav), ağzından çıkan her sözün en başta kendisi yaşayıcısı olmuştur. Düşmanları bile ona yalancı diyememiş, Bedir savaşında, savaşacakları düşmanları bile emanetlerini getirip, Efendimiz’e(sav) teslim etmişlerdir.

Allah’ın (c.c.) rızası söz konusu olduğunda zerre kadar taviz vermemiş, gerekirse ölümü göze alıp, davasına sahip çıkmıştır.

Peygamber Efendimizin(sav) bütün ömrü baştanbaşa bir cihattır. Efendimiz (sav) cihadını sadece savaş meydanlarında değil, bütün zorluklar anında vermiştir. Hicret olayı, Onun en büyük cihatlarından bir örnektir. Düşmanın, kendisini yakalamasına bir adım kaldığı anda bile, yol arkadaşına “Üzülme, Allah (c.c.) bizimledir.” diyerek büyük bir cesaret ve iman örneğini ortaya koymuştur.

O’nun(sav) hayatı baştanbaşa, azim ve gayretlerle dolu bir yaşam mücadelesidir. Şimdibiz burada Efendimizin (sav) Tebük seferi dönüşü, yaz sıcağında ve zorlu bir yolculukla yapılmış binlerce kilometre yolculuğun ardından buyurduğu: “Şimdi biz, küçük cihattan büyük cihada dönüyoruz.” sözünü biraz tefekkür etmek istiyoruz. Sahabe Efendilerimiz soruyor: Ya Resülallah! Büyük cihat nedir? Efendimiz  (sav) buyuruyor: “Büyük cihat, nefisle yapılan cihattır.”

Bizde şimdi Abdulkadir Duru Hazretleri sayesinde, anlıyoruz büyük cihadın inceliklerini. O gösteriyor bize, asıl büyük cihadın insanın kendini tanıması mücadelesi olduğunu. Onun sayesinde öğreniyoruz, cihadın sadece topla, tüfekle, uçakla, bombayla değilde, bir fikir çalışmasıyla, düşünce talimiyle, aklı eğitip geliştirmekle yapıldığını. Çünkü kendini tanımamış bir insan, kendindeki defineleri keşfetmemiş bir insan, savaş meydanında yaptığı mücadeleden, Allah (c.c.) yolunda yaptığı mücadelen yenik ayrılmak durumunda kalabilir. Vermiş olduğu mücadele kendi aleyhinde sonuçlanabilir. Allah yolunda cihat etmek gibi kendisine nasip olan büyük bir kazancın neticesinde kaybedenlerden olabilir.

Efendimiz’in(sav) sözlerinden ve tavsiyelerinden bunu anlıyoruz.  Ebu Hureyre radiyallahuanh anlatıyor: Peygamber Efendimizin(sav) şöyle buyurduğunu işittim:

Allah (c.c.) cihat ederek, kendi rızasını gözeterek, ömrünü dolduran herkese şehitlik mertebesini hazırlamıştır. Bu mertebe ulaşılabilecek en büyük yerdir. Peygamber Efendimiz (sav) dahi şehitlik ayeti geldiğinde o kadar çok şehit olmayı istemiştir ki, Yahudilerin zehirli et yedirmeleri sonucu bu mertebeyi Cenab-ı Hak ona nasip etmiştir.

Bizde şimdi Efendimizden(sav)  bugüne kadar gelen bu yüce davayı, Eğitimcimizle birlikte bizden sonraki nesillere aktarabilmek adına, canımızla, malımızla, fikrimizle, dernek ve vakıf faaliyetlerimizle, aile yaşantılarımızla, mesleki yaşantılarımızla, toplumsal yaşantılarımızla ortaya koyarak cihat yapmaktayız.

Duru Hazretlerinin belirttiği gibi cihat etmek, öncelikle Allah’a (c.c.) rucü etmek, ikinci adımda bu halini korumak için ömür boyu çaba göstermek, üçüncü adımda Rabbimize rucü etmemize engel olan bütün engelleri ortadan kaldırmak ve son adımda ilerde ortaya çıkabilecek olumsuzlukları önceden tespit edip bertaraf etmektir. Biz de buradan hareketle, öncelikle cihat kavramını Rabbimize ulaşma, onunla aramıza perde olan her türlü engeli ortadan kaldırmak olarak anlıyoruz. Bunu daha net görebilmek içinde Peygamber Efendimiz’in(sav) hayatını her yönüyle örnek alıp, yaşantımıza aktarmaya çalışıyoruz. Bizim cihadımızın özü ve özeti kendimizi tanıyıp, kendimizle barış içinde yaşayabilmeyi temin etmektir. Bu uğurda gece-gündüz mücadele ediyoruz. Bütün insanlığı da kendi yüceliğine çağırıyoruz.

Sizlerle Efendimiz’in (sav) cihat konusundaki sözlerini paylaşmak isteriz:

“İçinden samimi şekilde Allah yolunda cihat yapmayı temenni eden bir kimse, daha sonra ölse de, öldürülse de şehit sevabı kazanır.”

“Resulullaha bir gün sordular. Ey Allah’ın Resulü, Allah yolunda yapılan cihada hangi amel denk olur? Efendimiz, başka bir amelle ona güç yetiremezsiniz buyurdu. Soruyu soranlar ikinci ve üçüncü kez sorduklarında da Efendimiz aynı cevabı verdi ve ilave etti. Allah yolunda cihat eden mücahidin örneği, gündüzleri ve geceleri hiç ara vermeden oruç tutup namaz kılan, Allah’ın ayetlerine de itaatkâr olan ve Allah yolundaki mücahit cihattan dönünceye kadar, namaz ve oruçtan hiç gevşemeyen kimsenin örneği gibidir.”

“Kim cihat etmeden veya cihadı temenni etmeden ölürse, münafıklıktan bir bölüm üzerine ölmüş olur.”

“Efendimize insanların en üstünü kimdir diye sorulduğunda, Allah yolunda malıyla, canıyla cihat eden mü’min kişidir buyurdu.”

SELAMÜN ALEYKÜM.