Kişiliğimin Gelişmesi

Kişiliğimin Gelişmesi İçin Mücadele Veren Ustam’a;

Bu haftamızda yine gönlümüzün en sıddık yerinden bir selam göndererek başlamak istiyorum satırlarıma. Her satır bir ufuk, her ufuk bir alem, her alem ayrı bir tad oluyor sayenizde bizlere.

Kişiliğimizin gelişmesi için vermiş olduğumuz mücadelenin her adımda bizi gerçek lezzetlerle buluşturduğunu az da olsa görmeye başladık.

Değerlerin üzerine ciddiyetle yürüdükçe zihnimize kazıdığımız yanlış inançların yerine, daha güzel, daha gerçek, daha samimi inançları doldurmaya başladık. Bunu artık davranışlarımızda ve yaşantımızın her cephesinde görüyoruz.

Mesleki yaşantımızda her an kendimizi kendimize ispat etme azmindeyiz. Her adımda kendi azmimizi ilerletmeye çalışıyoruz. Her durakta yeni bir hedefle yenilenme gayretindeyiz.

Son sınıf öğrencilerinin rehber öğretmeni olarak görev yapıyorum bulunduğum okulda. YGS sınavından sonra öğrencilerimizde her şey bitti havası oluştu ve bu derslerimizi olumsuz etkilemeye başladı.

Kimi sınavın iyi geçmemesini bahane ederek, kimi benden bir şey olmaz havasına girerek her şeye boş vermeye başladılar. Biz de hemen bu rahatsızlığı tespit edip, öğrencilerimize azim ve gayret aşılamaya başladık.

Onlar boş verdikçe biz daha çok işin üzerinde durmaya gayret ettik. Hayattaki inceliklerden, başarıyı yakalamak için uzun süreçlerin gerektiğinden, dilimizin döndüğü kendimize parola ettiğimiz tüm güzelliklerden sunmaya çalıştık.

Epey bir toparlanma sağladık şükür son günlerde. Şimdi derslerimiz daha verimli geçmeye başladı. Diğer sınıflardaki öğrencilerimizi de şimdiden hayatın her yönüne hazırlıklı olmaları için sürekli uyanık tutmaya çalışıyoruz.

Elhamdülillah bu okula geleli üç yıl oldu ve göreve başladığımızdan bu yana dağlar kadar fark var. Her yönümüzde gelişmelerimiz var ve biz aynı şekilde öğrencilerimizle başarıya susamış bir şekilde yolumuza devam ediyoruz çok şükür.

Ailemizle uygulamalarımız devam ediyor. Son zamanlarda sofra düzeninde biraz gevşeme dikkatimizi çekti hemen kendimize çeki düzen verip, yemekten önceki dualarımıza yemekten sonra elhamdülillah deyip, hanıma teşekkür edip, ellerimizi yıkama uygulamalarımıza devam etmeye başladık.

Çocuklarımızla ilgilendikçe her adımda geliştiğimizi hissediyoruz. Geçen gün oğlum Talha, sofraya oturmuş annesinin bir şeyler hazırlamasını bekliyordu. O sırada sofrada peynirli börek vardı. Talha’da peyniri sevmiyordu. Baktım börekten yemeye başlamış ve bana dedi ki: “Baba ben peynirli şeyleri sevmiyorum ama senin hatırına yiyorum bu sefer”.

Gerçekten bu söz beni çok etkiledi. Oğlum bu yaşta hatır gönül işlerine dikkat etmeye başlamış. Bizimde eğitimcimiz hatrına bu inceliklere vakıf olmamız gerektiğini daha derinden hissetmeye başladık. Hatırına bir şeylere katlanabileceğimiz bir ustamızın olması ne güzel bahtiyarlık.

Şahsiyet eğitimimizde sayenizde her adımda gelişiyoruz. Attığımız her adım bize sonuçları itibariyle rahmet oluyor. Zahiri işimizde gösterdiğimiz ciddiyetimizi, kişilik eğitimimiz noktasında da gücümüz yettiğince göstermeye çalışıyoruz.

Biz bu yola girerken kırık-dökük vaziyette canımızı ustamızın yanına zor attık. O günleri ara sıra hatırladıkça eğitimcimizin kıymetini daha iyi anlıyoruz.

Yürüdüğümüz bu yol, dünyanın en zevkli yolu. Attığımız her adımda gerçekleşmeye yürüdüğümüzü hissediyor, ustamızla var olmanın mücadelesini veriyoruz. Her an savaş halindeyiz. Gözümüzü kırpma diye bir şey yok. Her çıtırdı da elimizin biri ustamızın tavsiyesinde.

Nerde  bir insani olum varsa hemen orada biz olmak derdindeyiz. İnsanlığın nasıl yüce bir değer olduğunu inşallah tüm alemlere biz sunacağız tüm fikir kardeşlerimle birlikte. Tüm arkadaşlarımızın emeklerinden nasipleniyoruz bu çatı altında.

Tüm arkadaşlarımız ikramseverliğin, haysiyetperverliğin derdine düşmüş, kime selam versek bizi özümüze döndürüyor. Bizi bir araya toplayıp, insanlığımızın gelişmesi için mücadele veren ustamıza yürekten teşekkür ederiz.