TERCİHLERİN ÇIKIŞ KAYNAĞI KALBİMİZDEKİ DEĞERLER

3. Hafta 

17-23 Nisan 2024

Şansım yokmuş, talih yüzüme gülmedi, kader benden yana olmadı gibi sözlerin kendinden kaçış olduğunu hepimiz bilmekteyiz. Geçen ayki programımızda da hayata ne verirsen onu alırsın. Ne ekersen onu biçersin diyerek kendimizden kendimize olan yolculuktan bahsetmiştik. Bu haftamızda da kendimize yaptığımız yolculuğun gidişatının neticesi hakkında konuşacağız.

Sen sadece parası ve yakışıklılığı için bir gençle evlenirsen gün gelip parayı sana tercih ettiğinde kaderim böyleymiş diye avunmaya çalışırsın ama sadece tercihinin sonucunu yaşarsın.

Aman evladım en güzel puanları alıp en iyi okullarda okusun diye uğraşırken kalbinde milli ve manevi değerler birinci sırada değilse okul tercihini ona göre yapar, sonra da kaybettiğin çocuğunun arkasından ağlarsın. Bu çocuğa ne olmuş ülkesine atıyor, dinden soğuyor derken kendi ellerinle yaptığının farkında olmadığından yine kadere yazgıya bağlarsın. 

Küçükken çocuklar tatil istiyor diye deniz kenarlarına götürür, büyüyünce baş edemez sonra da çocuklarının seni değil oraları tercih ettiğine şahit olursun. Acaba hayırsız çıkan çocuklar mı yoksa sözünü ettiğim gerçek değerlerin yüreğime oturmaması mı?

Kalbinde vatanına-milletine hizmet aşkı yatan bir genç kendini teknofest mühendislerinin arasında bulabilir, para aşkı yatan başka birisi istifa edip yurt dışına da kaçabilir. Bu tercihler tabii ki bizim kalbimizdeki yatan değerlerin neticesi. 

Ne çoluk çocuk ne anam babam ne de amirim memurum, komşum, kardeşim, eltim, görümcem, kimse benim hayatıma ve tercihlerime ben müsaade etmediğim müddetçe dokunamaz. Suçlu arayacaksam ne onlar ne de onlara benzeyenler. Tek sorumlu olan benim seçimlerim. Tercihlerimin ya sultanı olurum ya kurbanı. O yüzden etrafımda kurban edecek adaylar aramam. Daima kendi dünyama ve değerlerime odaklanırım. Sürekli kendimi suçlayarak günah girdabının içinde keşkelerle de yaşamam.

Olabilir, şimdiye kadar yanlış seçimlerle hayatıma, kendime zarar vermiş olabilirim. Ne başkalarını ne de kendimi sürekli suçlayarak orada oyalanmadan şu anki açılan anlayışıma göre önüme bakarım. Yanlış değerleri kalbime doldurmanın sonuçlarını yaşıyorsam bugünden sonra da gerçek değerleri doldurmaya bakarım.

En azından anladık ki etrafta suçlu yok. Eksik olan sadece benim değer dünyam.  Karşıma tercih etmediğim benim dışımda olaylar da çıkabilir. İşte o an onu değerlendirecek, menfiyi müspete çevirip kendi kârına sunacak yine kalbimdeki değer dünyamdır. O zaman diyoruz ki tercihlerimizin sonucunda ağır bedel ödememek için kalbimizdeki değerlerin derdine düşelim. Bu da ancak kendini gerçekten ciddiye almakla başlar. 

Ciddiyet kendini arayanın meşalesidir. Buyurun meşaleyi hiç söndürmeden kendimizi yüzeysel yaşayıştan, zanlardan kurtarıp gerçek inanç yolunu tutmaya…