ÇOCUKLARIMIZI DİNLEYELİM

Çocuklarımız, dost mektuplarımız ile aramızda büyük bir güven bağı kurmak zorundayız. Bir çocuğa gelebilecek bütün zararlar, çocuğun anne ve babası ile konuşamamasından gelir. Bir çocuk düşünelim, başı sıkıştığında ailesi ile konuşamıyor, derdini anlatamıyor.

Oysa anne ve baba çocuğu ile sağlıklı bir iletişim kurarsa, her akşam eve geldiğinde onunla konuşur. Kulağından insan yapısına ve İslam’a uygun olmayan bilgiler girdi ise, onları hemen temizlemeye çalışır. Böylece çocuğun alacağı zararlar ve zehirler ortadan kaldırılmış olur. Çocukla konuşamazsak, iç dünyasında ne olup bittiğini anlayamayız. Onun içindir ki, çocuğa yapılacak en büyük kötülük, onu anlayışla dinleyememek, güven merkezli bir iletişim kuramamaktır.

Ailesi tarafından sevildiğine ve güvenildiğine inanan çocuk, ailesinden hiçbir şey saklamaz. Bilir ki, ne anlatırsam anlatayım, ailem beni saygıyla dinler. Evde dinlenilmeyen, konuştuğunda hemen azarlanan ve cezalandırılan çocuk ise her şeyi içine atar ve gün gelir konuşacak, derdini anlatacak başka birilerini arar.

Biz, anne ve babalar her vesile ile çocuklarımızı sevdiğimizi iddia ederiz, zarar görmemelerini isteriz. Bunları tespit edeceğimiz yer, çocuk ile olan iletişimimizdir.

Çocuklarımız her ne olursa olsun, rahatlıkla yanımıza gelip bizimle konuşabiliyorlar mı? Kendimize bu soruyu soralım ve çocuğumuzla, dost mektubu ile olan iletişimimizi güçlendirelim. Değişiklikleri tavsiyeyi tutunca göreceğiz.

Anne ve babalar olarak her zaman çocuklarımızı sevdiğimizi ve onlara kıymet verdiğimizi çeşitli vesilelerle dile getiririz demiştik. Bu iddiamızı ispat edebilmek için de yaptığımız fedakarlıkları anlatırız. Bir anlık durup düşünelim. Gerçekten çocuklarını seven anne ve babalar ne yaparlar? Çocuklarına hangi değerleri kazandırmak isterler?

Sevginin, sevdiğimiz kişiyi yüceltmek ve onun kıymetine kıymet katmak olduğunu düşündüğümüzde, çocuğumuzu hangi alanda yüceltmek istediğimizi sorgulamamız gerekir. Gerçek sevginin belirtisi;

• Çocuğu maddi ve manevi güçlendirmek,

• Çocuğun zekasını beslemek,

• Çocuğu kişilik değerleri ile donatmak,

• Çocuğa bizi var eden ve yaşatan Allah’ı (c.c.) unutmamayı kazandırmak,

• Çocuğa küçük düşmeden ve mahcup olmadan yaşamanın önemini kavratmak,

• İnsanlık örneği Efendimizin (sav) vasıflarını kazandırmaya çalışmak,

• Çocuğa her şeyden önce insan olduğunu, insanın da dünyanın en kıymetli varlık olduğunu anlatmak,

• Beğenmemenin, insanları küçük görmenin, bencil olmanın, yalanın, dedikodunun, başladığı işleri en güzel şekilde sonuçlandıramamanın ne büyük felaketler olduğunu çocuğumuza kazandıracağız.

Çocuklarımıza bir de bu açıdan bakalım. Onların hayat şartlarında ezilmeden, zorlukların altında baskı altında yaşamadan, her güçlüğü ve engeli kolayca aşarak, kendilerine güvenerek yaşamalarını istiyorsak, onları gerçekten sevelim ve onların gövdelerine verdiğimiz önemi iç dünyalarını geliştirmeleri için de kullanalım.

Çocuk eğitiminde gerçek sevginin belirtisi; Allah (c.c.) tarafından bize sunulan dost mektuplarını, yine Efendimiz (sav) kanalıyla Rabbimizin istediği şekilde şerefli insanlar olarak eğitmektir.

Zeynep-Deniz TONGA