İmanımdan Ayrılmayayım Yeter ki

Can Dostuma;

Fikrimiz sayesinde şükürler olsun paylaşmanın, yardım etmenin kıymetini, zor anında bir arkadaşımın yanında olmayı, beklemeden iyilik yapmayı, kınamamayı, sevgiyi, muhabbeti, sözünde durmayı, hediyeleşmeyi, ilgi ve alakayı, dedikodu yapmamayı, olumsuz konuşmamayı, bulunduğumuz yeri temiz bırakmayı, anlayış gösterip anlayış beklememeyi, bana yapılmasını istemediğimi bir başkasına yapmamayı öğrendim.

Dışarıdaki insanlar ile bir arada olunca kendimde çok şeyin değiştiğini gördüm. Hastaneye gittiğimde bir iki kişi bir araya gelip beraber yiyip içiyorlardı. Ben de bir şeyler ikram etmeye başladım, bana bir teyze kızdı, o sana veriyor mu da, sen ona veriyorsun, seni kullanıyor hep senden bekliyor demeye başladı. Ben aldırış etmedim, gülüp geçtim. Az da olsa bütün hastalarla paylaşıyordum. Birkaç gün sonra herkes dolabında ne varsa ikram etmeye başladı. Teyzeye kızmadım ve kınamadım şükürler olsun, çünkü bilmiyorlardı. Ben de önceden öyleydim. Paylaşmanın, ikram etmenin kıymetini fikrimiz sayesinde öğrendim. İyi, güzel ve doğru olan davranışları ben yapıyorum. Huzurunu ben duyuyorum, çok şükür.

Şükürler olsun ki fikrimiz ve Eğitimcimiz var. Allah’a (c.c.) teşekkür ediyorum. Yaşadığım her şeyde kafam açılıyor. Kulağımdan yönetilmemeyi, sabrı, şükrü, olumsuz düşünmemenin bana kazandırdıklarını, unutmadan yaşamayı, dostun sözünü tutmayı ve bana o kadar huzur verdiğini tespit ettim, farkına vardım.

Yaşayınca insan her şeyin farkına varıyor. Hatalarımı, kusurlarımı görüyorum, kendime kızıyorum, ne oldu can evinden dışarı çıktın, bak sıkıntısını sen çekiyorsun. Cennetteyken cehennemi bir anda yaşıyorsun deyip tövbe çekiyorum. Hastanede Eğitimcimin ve arkadaşlarımın kıymetini bildim. Sıkıca eğitimimi hayatıma geçirmeye çalışıyorum. Hastanede insanlara moral vermeye çalışıyorum. Bana diyorlar hayata pozitif bakıyorsun. Öyle olmamız gerektiğini, yoksa günlerimizin huzursuz ve mutsuz geçeceğini anlatmaya çalıştım şükürler olsun.

Kulağımdan yönetilmemeye özen gösterdim. Radyoterapide şöyle yan etkiler olur dediler, tedaviye bahçedeymişim gibi başladım. Yan etkilerin o kadar olmadığını tespit ettim. Düşünceler çok önemliydi. Bir daha gördüm ve yaşadım. Her şey gelip geçiciydi. İmanımdan ayrılmayayım yeter ki. Çok şükür daha dikkatli oluyorum. Düşüyorsam da hemen kalkmasını biliyorum. Nefis bu, düşüyorum tövbe çeke çeke kendime geliyorum. Eğitimcim sayesinde kendime inancım, güvencim arttı. Ellerinizden öperim. Takdir işimiz, şükür aşımız, ciddiyet meşalemiz olur inşallah.

Hülya ŞENTÜRK