“Türk'ün vazifesi, dünyada öncü ve örnekliktir.. ”
“Türk'ün vazifesi, dünyada öncü ve örnekliktir.. ”
Kamil insanlar kaynağından çıkıp gürül gürül akan bir ırmağa benzerler. Diğer insanlarda ellerinde testileriyle o ırmağın kenarına gelmiş bekleyen kimseler gibidir.
Şimdi ırmak bunlara der mi ki; "Testilerinizi doldurun." Hayır... Der mi ki; "Doldurmayın" Yine hayır. İnsanlar, takdirleri nispetinde o ırmaktan istifade ederler. Kimi bir bardak su içer gider, kimi beğenmez geldiği gibi geri döner, kimi testisini doldurur, kimi bahçesini o suya bağlar, kimi ırmağın kenarında mesken tutar. Kimi de o ırmağa dalar ve ırmakla beraber aslına giden yolculuğa başlar.
YÜCE KİŞİYİ TAKDİR EDEMEYEN KENDİ YÜCELİĞİNE ULAŞAMAZ
İnsan demek; takdir eden demektir. İnsan takdiri nispetinde yücelir. Takdir; insanın baktığını görebilmesi, gördüğündeki incelikleri sezmesi, diğerleriyle bir anda karşılaştırıp aralarındaki farkları ayırması, bu incelikleri görebilmesidir.
Takdir edenin gördüğü, duyduğu incelik kendisini nasıl mutlu etmişse, o mutlulukla yapılan her şey takdir demektir. Takdir eden, hem kendisi tatmin olur, hem de muhatabını tatmin eder. Bu tatmin edişin, yani takdiri ifade etmenin şekli, kalıbı, biçimi yoktur. Bir bakış, bir söz, bir tebessüm, bir ikram takdiri ifade edebilir.
Değerbilirlik ilerlemeyi sağlar. Değer bilmek insanlığın ifadesidir. Değeri takdir edilen en ufak şey, en büyük olmanın yolunu tutar. Buna karşılık değerbilmezlik de en yıkıcı olumdur. Çünkü değer bilmeyen, bilmediği değerleri kurutup onların yerine değersizlik getirir.
Özetle; gerçekten huzurlu, mutlu yaşamak istiyorsak, maddi ve manevi güçlü olmak istiyorsak, sevgi ile dolu yürek sahibi olmak istiyorsak, takdirkâr olmak zorundayız.
