Bir keresinde de markete gidiyordum. Ablam bana seslendi: “bekle parasını vereyim banada mısır al” diye. Hiç dinlemeden gittim. Ama sonra hatamı anladım, kendi paramla ablama mısır aldım. Ablam çok mutlu oldu.
Besmele ile sohbetimize başlarken, başkanımız kitaplarını toparlayıp konuya girdi. “bu haftada aile sohbetlerinin faydalarını anlatarak başlayalım” dedikten sonra, hepimiz tek tek görüşlerimizi söyleyip şöyle bir sonuç çıkardık ortaya:
Seviyorum; kırılmadan, küsmeden, giderek büyüyen sevgi ile seviyorum. Özen gösteriyorum sevgime.
Dedeme layık bir insan olabilmek için nefsimin elinden, kalbimi korumaya çalışıyorum.
Takip ettiğimiz mevcut kitaplarımızı okuduktan sonra, karşılıklı haftalık değerlendirmelerimizi yapmaya başladık. Annem hastane tespitlerinden bahsetti.
İlk gün muayene için sıra beklerken “uf, puf” ederek kendini sıkıntıya soktuğunu, ikinci gün ise gerekliyi yapmanın verdiği hazla mutlu bir şekilde sırasını beklediğini anlattı.
Kendimizi bulmak, kendimize gelmek için bu EĞİTİM. İçinde bulunduğumuz kişilik eğitimiyle birlikte kendimizle yüzleşiyor, insanlığımızı açığa çıkarmaya çalışıyoruz.
Eğitim ilkelerini okuyarak aile sohbetimize başladık. Soru cevap şeklinde fıkıh konuları pratiği yapıldı. Ailece aldığımız kararları gözden geçirip, tespitlerimizi ve başardıklarımızı birbirimize sunduk.
Annesinin de çocuğun feryatlarından arda kalır tarafı yoktu hani. Bitişik odada gazete okuyan büyükbaba, anneyle çocuk arasındaki bu bağırışları duydukça, kafasını sinirli sinirli sallayıp, lahavleler çekiyordu.
Günlük hayatımızda uygulalayacağımız pratik gereklerle toplantımıza başladık. Aile üyeleri başardıkları ya da başaramadıkları hususları konuştular. Toplantı Günleri faydalı animasyon filmleri alarak izliyor, hem yararlanıyor hemde çocuklara cazip hale getirmeye çalışıyoruz. Toplantı ciddiyeti bazen çocuklara ağır gelebiliyor.
Zihin sadeliği için bu fikri çalışmanın içindeyim. Birkaç hafta arkadaşlarımızdan uzak dursak kafamızda cevabını bilmediğimiz birçok soru. Kafa karışıklığı, sıkıntılar. Ama birlikteyken, her hafta yapılan sohbetlerde kendine pay çıkarır, rahatlarsın. Önünde her şeyi çekinmeden sorup doğru cevabı alacağın bir önder...
Aile üyelerinin aylık başkanlık sistemi çok güzel oldu. Başkanlık sırası gelen düşünmeye başladı, acaba neler yapsam da hareket kazandırsam diye. İkinci başkanlık sırası geldiğinde oğlum; “ bu hafta size uygulamalı sohbet yaptıracağım, haydi mutfağa” diyerek bizi kaldırdı.
1. sınıfa giden küçük kızım o gün okuldan gelip" Anne arkadaşım bana süslü dedi bende değilim dedim."deyince Sen temiz ve düzenli giyinmeyi seviyorsun. Çünkü senin düzen ve intizam miden doyuyor dedim. Düzenlisin. Çünkü sen insansın ve kendine saygın var, dedim. Süslüye gelince;
Besmeleyle aile sohbetimize başladık. Başkan kararlarımızı hatırlatarak bir uyarıda bulundu. Aldığımız kararları yapa yapa prensip haline getireceğiz. Günlük yaşayışımızın dikkatli ve ciddi olması, rasgele olmaması için karar alıyoruz.
Bu haftaki aile toplantımıza 4. sınıftaki oğlumun yaşadıklarını anlatmasıyla başladık. Okul çıkışında arkadaşı ısrarla Bekir'i evlerine davet ediyor. Sonra da Bekir’in annesini arayarak “bizim çok önemli bir projemiz var, ne olur müsaade edin birlikte çalışalım” diyor. Annesiyle “tamam olur ancak saat 17.00’ da evde olsun” diye konuştuktan bir süre sonra, Bekir annesini arayarak:
- Küçük Olaylar Olsa Bile YALAN Söylemeyeceğim
- Bir konu Hakkında BEĞENİMSİZLİK Yapmayacağım
Yalan söylememeyi seçmemin nedeni; Bizler artık yalan söylememeye çalışıyoruz. Ama en ufak konular da ister istemez insanın ağzından yapmadığı şeyler, söylemediği sözler çıkabiliyor. Bende bu maddeye dikkat etmek için seçtim. Önceden de bu konuya dikkat ediyordum.