Neden kendimizi uyandırmaktan bu kadar kaçıyoruz? Her şeye harcadığımız vakti, hatta nerelerde tükettiğimizi dahi bilemediğimiz enerjimizi neden kendimize kullanamıyoruz? Böyle durumlarda hemen verdiğimiz cevaplar vardır; yıllardır bu çalışmaların içindeyim, gelip gidiyorum, sürekli sohbetleri dinliyorum, hizmetimi de esirgemiyorum. Daha ne yapayım!

Hepimiz kendimizce bize lazım olanların ihtiyaç listesini yaparız. Mutfak için alınacaklar, çocukların ihtiyaçları, kış hazırlıları, aman çeyize alınacaklar listesi, hafta sonu yapılacaklar listesi, iş yerinden verilen sipariş listesi gibi uzayıp giden ihtiyaç listeleri.

İnsan Yüceliğini Gerçekleştirme Derneği çatısı altında yapılan kişilik eğitimi çalışmalarımız arz-talep ilişkisine göre ilerler. Mevcut hayatından mutmain olmayan, kendi yaşayışına bu tamdır böyle devam edeyim diyemeyen, gerçek değerlerin arayışı içerisinde olan insan, bir taleple gelir buraya.

Kendini görmeyen insan modeline çok büyük örnektir bu olay aslında. Seninki bozuldu, seninki yanlış oldu derken kendimizden bihaber yaşıyoruz bazen.

Bu ayki eğitim çalışmamızda hayatımızın içine en masum bir şekilde yerleşmiş ancak bize sinsice zarar veren alışkanlıklarımızdan bahsetmek istedik.

Dinlemek dünyanın hem en zor hem de en zevkli işidir dersek yeridir.

Evlatlarını adeta kendilerinin bir uzantısı, sembolü gibi gören anne babalar onlarla ilgili her şeyi kendileriyle özdeşleştiriyor, kendi ideallerini adeta onlarda görmek arzusuyla hareket ediyorlar.

İnsan, hayatı boyunca kendini zarara uğratıp, fiziksel yapısını etkileyen pek çok kötü alışkanlıklara sahip olabiliyor. Fiziksel olarak gövdemize yaptığı zararları bildiğimizden bunlardan mümkün olduğunca kaçınırız. Peki ya gövdenin içinde yaşayan, esas kendimize zarar veren alışkanlıklardan haberdar mıyız?

Hayatımızın her konusunda dengeli yaşam tarzını seçebilmek bizim elimizde. Arkadaşlarımızla kurduğumuz ahbaplık bağı öyle ölçülü olmalı ki saygınlığımız ve tabii aradaki muhabbetimiz hiç bozulmasın.

Edimselliğin kökü etmekten, eylemden gelir. Harekete geçmeyen hiçbir söz, hiçbir düşünce, ne kadar doğru ve gerçek olursa olsun bir anlam ifade eder mi?

Öz yapının kolları çok olmakla beraber genel olarak 5 temel esasla çalışır. “Gerçekçilik, Güven, Amaç, Hakimiyet, Öz Yargı…“

Duyumsal yapının çok itişleri vardır ancak temeli şu 4 esasa dayanır. İnan-inandır, beğen-beğendir, say-saydır, güven-güvendir.

Geçen iki ayımızda bizi insanlık tahtından düşüren sıfatları işlemiştik. Gölge, eşya, bitki, hayvan… Bu çalışmalarla; insan olma yolunda bizi engelleyen yol kesiciler diye tabir ettiğimiz sıfatlardan kurtulup, gerçek tahtın sahibi olmaya koşuyoruz.

Fiziksel yapıyla alakalı, onun ihtiyaçları hakkında yeterince bilgi ve donanıma sahibiz. Fiziksel sağlığın, giyinmenin, barınmanın, korunmanın, ulaşımın, dinlenmenin, gereksinimleri yapılmakta.

Hayvan edep-haya bilir mi? Çıplak gezer, yatak odası diye mahrem olgusu yoktur. İstediğini istediği zamanda yapar, kimseye hesap verecek bir durumu olmadığı için anlık zevkleri adına yaşar.