Gerçekler üzerine mi yaşıyorum? Mesela çocuk yetiştirme şeklimiz acaba gerçek mi? Doğru mu? Çocuk yetiştiriyoruz diye pasif, özgüvensiz, tuttuğunu koparamayan gölgeler mi yetiştiriyoruz? Verdiğimiz eğitimin yanlış olduğunu sanal bir alemde yaşayıp aslında özlediğimiz çocuğu yetiştiremeyeceğimizin farkında mıyız?
Allah’ın (c.c.) koyduğu çizgide bu sorumluluklarını yerine getirince zaten o halin adına sabır deniliyor. Komşun sana eziyet ediyor. Ne yapıyor, olur olmaz saatlerde ses çıkarıp seni rahatsız ediyor. Sen ne yapmalısın? Anlayışlı olmalısın. Ne oldu Allah’ın senden istediğini yaptın. Öfke atına binmedin. Nasıl bir hâlin olur?
“Anaman” adlı kitabımızda sen şeref timsalisin kızım, en önem vereceğin izzetin ve namusundur diyor. Gün geçtikçe, büyüdükçe bunun ne kadar önemli olduğunu görüyoruz. Zaman geçtikçe “bunda da ne var canım” dediklerimizin aslında çok da önemli şeyler olduğunu görüyor, ona göre daha dikkatli ve uyanık yaşıyoruz.
Güzel memleketimizin ayrı ayrı yerlerinde olsak da arkadaşlarımızla aynı değerleri paylaştığımız için ayrı değiliz. WhatsApp grubundan oluşturduğumuz birliktelikte her hafta uygulama notlarımızı birbirimizle paylaşıyor, birbirimizin görüş ve tespitlerinden istifade ediyoruz.
